LUISTERVERHAAL

Een verzwegen familieverhaal.
 

 
Ik heb weer wat literairs bedacht.
Geen boek dit keer, maar een luisterverhaal. Een muzikaal luisterverhaal zelfs. Ik heb het samen met mijn neef gemaakt, de componist Arno Dieteren.
Het is gebaseerd op heftige feiten die zich in onze familie hebben afgespeeld en nondedju, we hadden er nog nooit van gehoord! Het werd verzwegen, waarschijnlijk uit schaamte.
 
Stel je voor: je heet Huubke, je bent vier jaar en je huis brandt af. Mamma, zwanger van haar achtste kindje, vlucht de trap af, valt en overlijdt aan haar verwondingen, samen met haar ongeboren kind. Jij blijft achter met pappa en zes andere kinderen. Maar pappa kan het leven niet meer aan en pleegt zelfmoord.
Stel je voor dat jij dan je hele kindertijd moet doorbrengen in kloosters met strenge Duitse nonnen in Sittard en gefrustreerde Franciscanenbroeders in Bleijerheide.
Maar dat er op de stadsschool gelukkig een meester is, die af en toe, speciaal voor jou, op zijn viool speelt. En dat je dan wordt opgetild en vliegt en vlucht naar een andere dimensie.
En die viool, die gaat nog een dramatische rol spelen in je leven. Want later krijg je een dochter, die prachtig viool speelt. Maar als ze op het punt staat om aan het Conservatorium af te studeren, gebeurt er iets onvoorstelbaars.
 
Dit is allemaal écht gebeurd. De brand vond plaats in 1924 in het Limburgse dorpje Douvergenhout. Veertig jaar later vertelde Hub in een interview hoe hij als jongetje lijdzaam een traumatiserend kloosterbewind onderging, dat tientallen jaren later zijn tol zou eisen.
 
Huubkes vlucht, een verzwegen familieverhaal, zo heet dit literaire én muzikale Gesamtkunstwerk in geheel eigen stijl. Over een paar weken verschijnt het en dan kun je het voor luttele euro’s downloaden. Informatie volgt nog.
We gaan ook presentaties en opvoeringen geven waarbij we fragmenten óf het hele verhaal opvoeren met livemuziek. In Limburg natuurlijk, maar ook daarbuiten.
Op deze website kun je lezen over de historische achtergronden en de plaatsen en data van optredens die al zijn vastgelegd. Daar kun je het luisterverhaal ook bestellen. (€ 6). En ook direct via deze link: https://donorbox.org/huubkes-vlucht-1

        

GESCHIEDENIS

                                  In november 1918 kwam er een einde aan de
gruwelijk gevoerde Eerste Wereldoorlog, maar
dat leidde in Duitsland niet tot vredige taferelen.
Een massale arbeidersopstand werd neergeslagen.
Geweld en haat heersten in de politiek en op straat.
Honderdduizenden bleken gevoelig voor geweld-
dadige verlossingstheorieën.
Hoe kon dat?
Jos Bours ontdekte dat het vooral ging om jonge
mannen
met een diepgevoelde haat tegen socialisten,
democraten,
hun (symbolische) vaders.
En tegen… vrouwen.

Hun angsten en emotionele onzekerheden gingen ze
te lijf
met mannelijke hardheid.
‘Vastbesloten naar buiten,
gesloten naar binnen’.
Gek genoeg was dat niet alleen het geval bij bijvoorbeeld
extreemrechtse vrijkorpsofficieren.
Geweldfantasieën en vrouwenhaat waren ook te vinden
bij kunstenaars als Brecht, Dix en Grosz, toch bepaald
geen nazi’s avant la lettre.
Hoe hebben die jonge mannen hun wereld gevoeld?
En zegt dat misschien ook iets over onze tijd?
 

FICTIE:

We schrijven het jaar 1721. Anna, een meisje van 16 en haar vriend Jean komen met hun pasgeboren zoon Joes aan in het Zuid-Limburgse Schinnen. Ze zijn op de vlucht voor schande en armoe. Bij aankomst overlijdt vader Jean plotseling. Nu moet Anna zich met haar kindje alléén zien te redden in een streng-religieuze omgeving. Waar het op dat moment onrustig is. De bevolking verarmt, ’s nachts wordt er ingebroken in kerken en grote boerderijen. De autoriteiten reageren genadeloos:in honderden processen worden honderden mensen vervolgd en ter dood gebracht,de zogenaamde bokkenrijders.
De jonge moeder en haar zoontje Joes worden aanvankelijk meegesleurd in die kolkende stroom. Maar in de loop der jaren lijkt Anna greep te krijgen op haar leven. Het gaat steeds beter met haar en haar zoontje. En toch wringt er iets. Hoe meer het leven haar schenkt, hoe meer ze kwijtraakt.
2018
Deze afbeelding heeft een leeg alt-attribuut; de bestandsnaam is Voorkant-Omslag-De-jongens-van-het-Glaspaleis-3-2.jpg
Een Limburgs dorpje aan het begin van de jaren ’50 van de vorige eeuw. Jote, Nate en Miele zijn drie broers die op jonge leeftijd hun ouders verliezen. Hun moeder raakt overstuur na de onverwachte dood van hun vader, die verkoper was in het beroemde Heerlense Glaspaleis. De jongens worden verdeeld over de rest van de familie. Ze komen terecht tussen merkwaardige,soms aardige, soms boosaardige, maar immer onberekenbare volwassenen met hun codes en taboes. Langzaam maar zeker vinden ze de weg terug naar de verbondenheid van vroeger, maar die wordt danig op de proef gesteld. 
Zie voor reacties: www.dejongensvanhetglaspaleis.com/reacties-2/
2014
Deze afbeelding heeft een leeg alt-attribuut; de bestandsnaam is Duivelsking-jpg-1-968x1024.jpg
In een land waar iedereen gelukkig is, zaait de duivel ongeluk. Zelfs de muziek moet verdreven worden, maar een kleine herdersjongen met een fluit bindt de strijd aan met de duivel.
Sprookje voor kinderen en volwassenen.
1980

ERVARINGSVERHALEN:

Zestig Limburgse ex-mijnwerkers
en hun vrouwen vertellen over hun leven en hun werk in de mijnen
1979
Montage van vraaggesprekken met 30 Utrechtse WAO-ers en hun vrouwen.
1981.
Recensie
Dit is het verhaal over een staalfabriek uit Utrecht, aan het begin van deze eeuw ontstaan, in de jaren zeventig ten onder gegaan. Verteld door de arbeiders zelf. Zij schetsen een beeld van zwaar en ongezond werk, van ongelukken en onregelmatige diensten,maar ook van kameraadschap en saamhorigheid. Opvallend is dat er desondanks zoveel heimwee klinkt naar de tijd bij Demka. Dat zijn de geheimzinnige banden waarmee zovelen zich aan hun werkgemeenschap verbonden voelen. 
Het is  verheugend dat op deze manier een stukje oral history traditie wordt toegevoegd. Een boeiend boek geïllustreerd met mooie foto’s.
(NBD|Biblion recensie,
B. Freriks.)
1988
Recensie:
In 2002 sloot de Cereolfabriek aan het Merwedekanaal in Utrecht definitief haar deuren. Niet uit economische overwegingen, want de sojaverwerking die er tot dan toe had plaatsgevonden, was nog altijd winstgevend, maar door protesten van omwonenden die de overlast beu waren. Na jaren van leegstand volgden sloop en herbestemming van het karakteristieke hoofdgebouw.
In dit boek komen de oud-medewerkers aan het woord die er soms tientallen jaren gewerkt hebben. Ondanks de zware en soms gevaarlijke werkomstandigheden kijken zij zonder uitzondering met weemoed terug op dit verleden, waarin veel overuren werden gemaakt om het productieproces in de verouderde installaties draaiende te houden, maar de collegialiteit groot was. Die werkgemeenschap werd alleen maar hechter toen de druk van buiten toenam om de fabriek te sluiten. Geïllustreerd met mooie foto’s vertellen zij het boeiende verhaal van hun strijd die niet te winnen was en exemplarisch is voor zoveel andere vormen van oude industrie die een kenmerkende plaats had binnen een stad maar uiteindelijk toch werd ingehaald door de tijd.
Marc Busio.
2014
Deze afbeelding heeft een leeg alt-attribuut; de bestandsnaam is lombok-boek-kopie-733x1024.jpg
Verhalen van bewoners uit een multiculturele Utrechtse wijk.
2004
Deze afbeelding heeft een leeg alt-attribuut; de bestandsnaam is Hooipoort-731x1024.jpg
Een klein fotoboek over ‘de Hooipoort’ in Utrecht met uit interviews genomen onderschriften.
1997.
Deze afbeelding heeft een leeg alt-attribuut; de bestandsnaam is bouwvakbijlage-743x1024.jpg
Vrij Nederland – kleurenbijlage over twee bouwprojecten in Utrecht.
1986
Deze afbeelding heeft een leeg alt-attribuut; de bestandsnaam is Nee-dan-wij-JPG-1-800x1024.jpg
Ervaringsverhalen van mensen uit de Utrechtse wijk Pijlsweerd over generatieverschillen. 
1980

 COMMUNITY THEATER: verslagen en theorieën.

Deze afbeelding heeft een leeg alt-attribuut; de bestandsnaam is Lombok-wereldwijk.jpg
Terugblik op zeven jaar Community Therater in Utrecht.
1984
Het boek beschrijft hoe een toneelstuk tot stand kwam, waarin Turkse, Marokkaanse en Nederlandse ouders speelden over de problemen met hun opgroeiende kinderen. 
2000.
In 1998 maakten we met vier Marokkaanse jongens een toneelstuk over hun moeite om op het rechte pad te blijven. In dit boek wordt het (vaak hilarische) werkproces beschreven plus de uitwerking van het stuk op het publiek.
1999
Recensie.
Het Utrechtse Community theater Stut (de naam is afgeleid van het mijnwerkersmilieu waaruit de auteur/oprichter afkomstig is) bestaat sinds 1977, is ontsproten aan een “links” verleden. Het boek is deels een geschiedenis (grondig en compleet, met boeiend en heel persoonlijk ‘voorspel’), deels een verslag en verantwoording van de werkwijze. Dat laatste met veel fragmenten als voorbeeld, maar ook met zicht op de evolutie in het vaak spontane, unieke, mens- en plaatsgebonden werkproces. Het boek ontsnapt volledig aan de gevaren (uitgave in eigen beheer, auteur is tevens centrale figuur van het verhaal) en geeft op boeiende wijze een compleet, bewogen en toch nuchter beeld van de ups en downs, de successen en problemen. Vooral de principes, werking en kracht van buurttheater(community theatre) worden goed zichtbaar. Maar het boek reikt verder:bijvoorbeeld ook interessant voor (studenten) maatschappelijk werk of geschiedenis.
Willem Nijssen
2005
In deze praktische handleiding geven Jos Bours en Marlies Hautvast inzicht in de methodiek die achter Community Theater-voorstellingen schuil gaat. In stadswijken en -buurten werken professionele schrijvers en regisseurs samen met bewoners die zélf hun ervaringen spelen. Omdat niemand anders zo indringend en authentiek hun levensdilemma’s op de planken kan brengen dan zij zelf.
2006