GESCHIEDENIS
In november 1918 kwam er een einde aan de
gruwelijk gevoerde Eerste Wereldoorlog, maar
dat leidde in Duitsland niet tot vredige taferelen.
Een massale arbeidersopstand werd neergeslagen.
Geweld en haat heersten in de politiek en op straat.
Honderdduizenden bleken gevoelig voor geweld-
dadige verlossingstheorieën.
Hoe kon dat?
Jos Bours ontdekte dat het vooral ging om jonge
mannen met een diepgevoelde haat tegen socialisten,
democraten, hun (symbolische) vaders.
En tegen… vrouwen.
Hun angsten en emotionele onzekerheden gingen ze
te lijf met mannelijke hardheid.
‘Vastbesloten naar buiten, gesloten naar binnen’.
Gek genoeg was dat niet alleen het geval bij bijvoorbeeld
extreemrechtse vrijkorpsofficieren.
Geweldfantasieën en vrouwenhaat waren ook te vinden
bij kunstenaars als Brecht, Dix en Grosz, toch bepaald
geen nazi’s avant la lettre.
Hoe hebben die jonge mannen hun wereld gevoeld?
En zegt dat misschien ook iets over onze tijd?
FICTIE:

De jonge moeder en haar zoontje Joes worden aanvankelijk meegesleurd in die kolkende stroom. Maar in de loop der jaren lijkt Anna greep te krijgen op haar leven. Het gaat steeds beter met haar en haar zoontje. En toch wringt er iets. Hoe meer het leven haar schenkt, hoe meer ze kwijtraakt.
2018

Zie voor reacties: www.dejongensvanhetglaspaleis.com/reacties-2/
2014

Sprookje voor kinderen en volwassenen.
1980
ERVARINGSVERHALEN:

en hun vrouwen vertellen over hun leven en hun werk in de mijnen
1979

1981.

Dit is het verhaal over een staalfabriek uit Utrecht, aan het begin van deze eeuw ontstaan, in de jaren zeventig ten onder gegaan. Verteld door de arbeiders zelf. Zij schetsen een beeld van zwaar en ongezond werk, van ongelukken en onregelmatige diensten,maar ook van kameraadschap en saamhorigheid. Opvallend is dat er desondanks zoveel heimwee klinkt naar de tijd bij Demka. Dat zijn de geheimzinnige banden waarmee zovelen zich aan hun werkgemeenschap verbonden voelen.
Het is verheugend dat op deze manier een stukje oral history traditie wordt toegevoegd. Een boeiend boek geïllustreerd met mooie foto’s.
(NBD|Biblion recensie,
B. Freriks.)
1988

In 2002 sloot de Cereolfabriek aan het Merwedekanaal in Utrecht definitief haar deuren. Niet uit economische overwegingen, want de sojaverwerking die er tot dan toe had plaatsgevonden, was nog altijd winstgevend, maar door protesten van omwonenden die de overlast beu waren. Na jaren van leegstand volgden sloop en herbestemming van het karakteristieke hoofdgebouw.
In dit boek komen de oud-medewerkers aan het woord die er soms tientallen jaren gewerkt hebben. Ondanks de zware en soms gevaarlijke werkomstandigheden kijken zij zonder uitzondering met weemoed terug op dit verleden, waarin veel overuren werden gemaakt om het productieproces in de verouderde installaties draaiende te houden, maar de collegialiteit groot was. Die werkgemeenschap werd alleen maar hechter toen de druk van buiten toenam om de fabriek te sluiten. Geïllustreerd met mooie foto’s vertellen zij het boeiende verhaal van hun strijd die niet te winnen was en exemplarisch is voor zoveel andere vormen van oude industrie die een kenmerkende plaats had binnen een stad maar uiteindelijk toch werd ingehaald door de tijd.
Marc Busio.
2014

2004

1997.

1986

1980
COMMUNITY THEATER: verslagen en theorieën.

1984

2000.

1999

Het Utrechtse Community theater Stut (de naam is afgeleid van het mijnwerkersmilieu waaruit de auteur/oprichter afkomstig is) bestaat sinds 1977, is ontsproten aan een “links” verleden. Het boek is deels een geschiedenis (grondig en compleet, met boeiend en heel persoonlijk ‘voorspel’), deels een verslag en verantwoording van de werkwijze. Dat laatste met veel fragmenten als voorbeeld, maar ook met zicht op de evolutie in het vaak spontane, unieke, mens- en plaatsgebonden werkproces. Het boek ontsnapt volledig aan de gevaren (uitgave in eigen beheer, auteur is tevens centrale figuur van het verhaal) en geeft op boeiende wijze een compleet, bewogen en toch nuchter beeld van de ups en downs, de successen en problemen. Vooral de principes, werking en kracht van buurttheater(community theatre) worden goed zichtbaar. Maar het boek reikt verder:bijvoorbeeld ook interessant voor (studenten) maatschappelijk werk of geschiedenis.
Willem Nijssen
2005

2006