Als een fabriek het zwijgen wordt opgelegd

machines niet meer ronkend en rochelend

hun verhaal doen

Als stilte de oren verdooft

en er binnen de muren slechts geween rest

en gekners der tanden

Er buiten de muren wordt gejuicht,

wie zal er dan nog spreken?

Wie weet nog van de voetstappen die zijn gezet,

wie aan welke hendel trok

wie eruit haalde wat erin zat

wie er loste, voorbewerkte en extraheerde

wie stoom opwekte daarbinnen

en woede daarbuiten?

Als de ziel uit een fabrieksgebouw is weggenomen

wie zal het dan een nieuwe ziel geven?

Wie vertelt nog aan daarbuiten

over daarbinnen?

Mannen in overall verhalen over de sojafabriek

van een afgebrand kerkhof,

van olie, water en smeerlapperij,

van ontploffingen en brand

van ploegies van 7 en 1800 ton per dag

van verantwoordelijkheid die werd gegeven

en genomen,

van liefdesverdriet en heimwee

naar werken zonder managers.

Zo bouwde ik de fabriek opnieuw

uit waargebeurde verhalen

die lezen als een roman.

Verhalen uit de sojafabriek