Het liedje “De jidden van Wijk C.”

Dit liedje was het gedicht van de maand december 2015. (zie hieronder)
Ik schreef het in 1998 op verzoek voor de amateurtoneelgroep ‘Wijk C op de planken“, een stuk dat zich afspeelt rond het jaar 1945. Het werd in de grote zaal van de schouwburg opgevoerd.

Om me te informeren heb ik destijds een aantal weken in het onvolprezen Volksbuurtmuseum Wijk C doorgebracht en toen heb ik zo’n 200 interviews met bewoners gelezen. Waaronder het interview met dr. Querido, de arts die ook buiten Wijk C bekend was, oa bij F.C. Utrecht. Een prachtig verhaal over het joodse leven in Wijk C vóór en in de oorlog met heel veel details en namen, die ik dus dankbaar gebruikt heb!  Aangrijpend was wat hij vertelde over het leed dat de ‘Jidden” in de oorlog is aangedaan. Als ik dit liedje nu teruglees, moet ik altijd even slikken.

Bijna onmiddellijk kreeg ik een mailtje van Corrie Huiding, alom bekend in Wijk C (en ver daarbuiten), die samen met haar man in kaart heeft gebracht waar Joodse mensen hebben gewoond in Wijk C. Toevallig is in hun huis Bram Querido geboren.

Ze schreef dat ze afgelopen jaar (2014) op 4 mei hebben meegedaan aan Open Joodse Huizen met een lezing. Voor die lezing heeft ze datzelfde interview met dokter Querido gebruikt.  Het staat ook in het boek Wijk C het verleden verteld.

Corrie schreef dat ze gaat proberen het lied van de Jodden in wijk C in te studeren en dat komend jaar op 4 mei bij de open dag te zingen. Ze heeft beloofd me op de hoogte te houden. Dat zal ik ook via dit blog doen.

De jidden van wijk C. (melodie: jiddisch Dos Kelbl)

Ach, wijk C waar zijn je jidden

Waar is nou jouw joodse lach?

Jaren leefden wij in jouw midden

Deelden sores, dag en nacht.

Geinponum Sjemmie, Max Pijpeman

De hele misjpogge van het wijk

Bakker, slager, groenteman

Matses: koosjer en treif.

 

Rosie, Oom Levi, Samuel

Bram met zijn klezmer viool.

Zussie Swaab en Kappie Cohen

Nafzger, dokter Querido.

Op een dag in mei kwam de vijand

Aan zijn handen kleefde bloed

Als vee zijn wij toen ingeladen

Afgevoerd in een lange stoet

Heel Wijk C dat stond te janken

Toen was het achter de rug

Ze dropen af en iedereen dacht:

We zien ze nooit meer terug!

Rosie, oom Levi, Samuel

Bram met zijn klezmer viool.

Zussie Swaab en Kappie Cohen

Nafzger, dokter Querido.

Van Ee en van Laar zijn teruggekomen

En ook Weinschink heeft overleefd

Zijn weer net als toen in ’t wijk gaan wonen

Maar het werd nooit als vroeger meer

Bennie Bril, die is gaan boksen

Want ook hij kwam terug

Als enig levend familielid

Dus nu slaat Bennie terug…

Voor Rosie, oom Levi, Samuel

Voor Bram met zijn klezmer viool.

Voor zussie Swaab en Kappie Cohen

Voor Nafzger, dokter Querido.

Waarom een website over mezelf?

Ach ja, een website over jezelf- getuigt dat niet van zelfoverschatting en ijdeltuiterij?
Jazeker! dacht ik jarenlang.
En zijn er niet al veel te veel mensen die veel te veel aandacht op zichzelf willen vestigen?
O zeker en dat vind ik behoorlijk irritant!
Maar nu ben ik overstag.Dat komt omdat ik al nu ruim een jaar lang een blog heb over een roman van mijn hand (www.dejongensvanhetglaspaleis.com) en die functioneert gewoon heel goed.
Mij onbekende mensen lezen over de achtergrond van het verhaal, zoeken nieuws op en reageren.
Werkt prima dus.Een andere reden is dat ik me op velerlei terreinen beweeg of heb bewogen: theater, sociale reportages, projectverslagen en romans,
Of de columns over de jaren zeventig en tachtig, die ik momenteel schrijf voor de site Nieuws030.
(http://www.nieuws030.nl/hist030rie/utrechtse-toe-n-standen)
Toch horen al die dingen bij mij.
Ja, ik ben niet onder één noemer onder te brengen….
En dan is het toch goed als je al die zaken in een samenhang kunt presenteren.

Dus als je wat meer wilt weten over een van mijn activiteiten, dan kun je vanaf nu gewoon deze website bezoeken en daar vinden wat van je gading is.
En verder genieten van bijvoorbeeld het gedicht van de maand.
Of de foto’s uit mijn (theater)verleden.

En zijn er dan toch nog vragen of wil je reageren, dan hoor ik die graag!

Veel plezier,

Jos

En o ja, deze website is gebouwd door de dertienjarige (!) Luuk,
Dat jochie, nou, die ken ’t hoor! 
Ik kan ‘m van harte aanbevelen.